Ali Rıza Gelirli, yine rahat durmamış, daha doğrusu düşünmeden duramamış, düşüncelerini sözcükleriyle yazıya döküvermiş. Aşktan vejetaryenliğe, ahlâktan vicdana, doğan uygarlığa, anayasadan yasaların anlamına, iktidardan bireye, klişelerden insanın özüne, şiirden evrenin anlamına, demokrasiden milliyetçiliğe, tek başınalıktan toplumsallığa, başkaldırıdan Gezi'ye, anneler gününden sevgililer gününe, fetihten özgürlüğe vb. akla gelebilecek, hayatlarımızı sarmalayan neredeyse her konuyu kurcalamış. Kurcalamı

Kendi Boşluğunda adlı dosyada yer alan şiirler, iyi bir çalışma olmuş duygusu yarattı bende. Ali Rıza'nın şiirlerini daha önce de görmüştüm ve çarpıcı dizelerle karşılaşmıştım. Bu kitabındaysa, şiirlerin tamamında bir bütünlük göeebiliyorum. Tematik olarak da bütünlük var teknik olarak da. Bir yalınlığı derinleştirme çabası görüyorum ve bu, benim şiirde önem verdiğim bir yerdir. Felsefi bir alanın içinde deviniyor şiirler ama felsefeyi doğrudan dayatmıyor; dizginler şiirin elinde Çarpıcı dizelere sıra gelin

İnsan soyu kurmuş olduğu sistemle düzenli olarak doğayı yok ediyor, öldürüyor veya emrine alıyor ve gezegenin kendisinin yenilenmesine ya da onunla karşılıklı/eşit bir ilişkiye girmesine izin vermiyor. İnsan, tamamen teknolojik bir sistem için, her şeyin makineleşmesi ideali için doğayla krizi göze alabiliyor. Peki, bizler hizmetçi mekanizmalar veya teknolojinin sayborg uşaklarının daha fazlası olmak istiyor muyuz? Şayet istemiyorsak, o zaman onun üzerimizdeki tahakkümünün farkına varmamız ve özgür yaşam bi

Modernizmin iyice bayağılaştırılmış ve popülerleştirilmiş bir çağlar tanımı vardı, hepimize ortaokullarda öğretilen: İlk çağ, orta çağ, yeni çağ, yakın çağ. İlk çağla orta çağa aklım ererdi de, yeni çağla yakın çağ arasındaki farklı bir türlü anlayamazdım. Bugüne kadar da anlayabilmiş değilimdir. O karmaşık ve belki öğretmenlerimizin bile tam izah edemediği çağlar tanımından bugün bana kalan, çağ denen şeyin insanlık tarihinde büyük bir değişimi ve yepyeni bir dönemi ifade ettiğidir. Elbette gerçek hayatt

üketimin medya ve popüler kültür aracılığıyla körüklenmesinin karşısında insanın özgürleşme bilinci yaşamsal bir değer olarak karşımıza çıkmaktadır. Gelirli bütün bu değerlendirmeleri bir özgürleşme alanı olarak kentle ve yerel yönetimlerle ilişkili olarak da yapmaktadır. Ayrıcalıklı hiyerarşik yapının beslenmesi, mülkiyetçi temelde kentlerin inşa edilmesi yazara göre iktidarların kendi pazarlarını yaratmaktan başka bir anlam taşımamaktadır. Gelirli'nin özgürleşmeyi iktidar, liberal demokrasi ve küreselleşm

Maddenin bir biçimdeki örgütlenişi, insan olma şansını/koşulunu/şartını ortaya çıkarabilmek, onu güven altına alabilmek için, belki de milyonlarca kez yeni başlangıçlar yapmak zorunda kaldı. Çoğu başarısızlığa uğradı, pek azı var oluşun bu yeni ve daha yüksek basamağına ulaştı. İnsan gerçi, belki de bir milyon yıldan beri bu gezegende var ola geldi. Ama bu zamanın büyük kısmında insandan öte hayvandı. Onun kültür tarihi, kültür ile barbarlık, sevgi ve şiddet, kardeşlik ve kölelik arasında tüyler ürpertici i